Cvijeta Zuzorić
Cvijeta Zuzorić, rođena je 1552. godine (mada se negde pominje godina rođenja 1555. prim. aut.) u Dubrovniku.
Bila je drugo od jedanaestoro dece iz imućne porodice.Otac Fran i majka Mara su bili pripadnici više klase.
Cvijeta je stekla osnove obrazovanja tog doba i kao učenija devojka pisala stihove i slikala.U Italiji je došla u kontakt sa italijanskom renesansom i lepim umetnostima.Po udaji za italijanskog plemića koji je bio i trgovac uz obrazovanu i čuvenu po lepoti mladu Cvijetu Zuzorić, sledio je i unosan miraz od 40.000 forinti.Udajom za Bartolomea Pešonija 1570. godine odlazi da živi u Firencu, a onda se vraća u rodni Dubrovnik gde njen suprug dobija poziciju konzula.
Uz pomoć porodice Zuzorić uspevaju da prevaziđu finansijsku krizu usled loših poslovnih poteza njenog supruga Bartolomea.Porodica Zuzorić je bila jedna od najbogatijih u Dubrovniku i uvek je izlazila u susret i svesrdno pomagala Cvijeti kad god joj je njihova pomoć bila neophodna.
Za gospa Floru (kako su je nazvali Italijani) povratak u rodni grad je bio poletan i dao joj inspiraciju za okupljanje umetnika u društvo pod nazivom “Akademija složnih” (Accademia degli Concordia).Pisala je sonete na italijanskom, hrvatskom i latinskom jeziku ali, nažalost, njena dela nisu sačuvana.Rođak po majci, Dinko Zlatarić, posvećuje joj stihove:
“U prvi cvijet moje mladosti drag ukras
gizdave gospoje svud nad mnom stiče vlas…”
A u drugom sonetu ističe jasnije svoje simpatije:
“Od kosi prameni s kim zlato gubi čes,
ke srce sve meni stegoše u tvrd vez”.
Cvjetinom liku i delu divili su se i drugi.Ignjat Đorđić o njoj piše da je “stasa malo višeg nego što je ženski, kose plave, izgleda stvorenog za Venere, očiju koje izražavaju duhovitost…”.Značajni su i soneti italijanskog romantičara Torkvata Tasa za kog je ova Dubrovčanka bila inspiracija.
Zbog njene lepote, pratile su je intrige, spletke i tračevi s ciljem da se ukalja njen ugled i čast na šta se nadovezuje bankrot njenog supruga zbog loših poslovnih poteza. Ubrzo se sele u Ankonu gde 1589. ostaje bez supruga.
Posle njegove smrti, živela je povučenim životom.
Dugo se verovalo da je umrla 1609. godine ali kameni spomenik u Ankoni to opovrgava.Na ploči je pored imena njenog oca uklesano i ime njegove ćerke Cvjete Zuzorić Pešoni, a godina njene smrti – 1648.
EKOLOGIJA – Plutajuća naselja
Mecena umetnosti i nauke na našim prostorima, Cvijeta Zuzorić i dalje intrigira javnost jer se ne zna mnogo o njoj i njenom životu.Kao što se ne zna da li je imala decu, ni kako je izgledao njen privatni život, ništa manje nije poznato kako su i zašto nestale njene pesme i slike.
Dva portreta koji su jedini dokazi o postojanju gospe Flore su rad koji je izložen u “Kneževom dvoru”, naslikan kad je Cvijeta bila već u poznim godinama i drugi portret, Marka Murata (dubrovačkog i beogradskog slikara) na kom pozira mlada žena sa dugim plavim uvojcima, nastao početkom XX veka.
Legenda o Cvijeti Zuzorić živi zahvaljujući ideji Branislava Nušića i Udruženju prijatelja umetnosti koji su Paviljon na Malom Kalemegdanu nazvali po ovoj misterioznoj zaštitnici umetnosti.
Autor: Gordana Gagić
Foto: wikipedia
